διακεντέω
1 pinchar, hacer una punción
κατὰ τὸ ὀξὺ τῆς ἄνω τάσιος τοῦ βλεφάρου ἐς τὸ κάτω διακεντήσαςHp.Acut.(Sp.) 61, cf. Gal.10.416, Paul.Aeg.6.52.2, Hsch.s.u. διαπείραντες,
δεῖ δὲ τούτους δ. γραφείῳ ζῶνταςAët.8.10.
2 adornar con calados en v. pas.
ἱμὰς διακεκεντημένοςCorn.ND 24, cf. EM 506.53G.