διακεντέω


1 pinchar, hacer una punción κατὰ τὸ ὀξὺ τῆς ἄνω τάσιος τοῦ βλεφάρου ἐς τὸ κάτω διακεντήσας Hp.Acut.(Sp.) 61, cf. Gal.10.416, Paul.Aeg.6.52.2, Hsch.s.u. διαπείραντες, δεῖ δὲ τούτους δ. γραφείῳ ζῶντας Aët.8.10.

2 adornar con calados en v. pas. ἱμὰς διακεκεντημένος Corn.ND 24, cf. EM 506.53G.