διαθετικός, -ή, -όν
que pone en determinada disposición
(πάθος) δ. ψυχῆς ... παρὰ φύσινAnon.Lond.2.14, cf. sent. dud., s. cont. PTeb.847 introd. (II a.C.).
(πάθος) δ. ψυχῆς ... παρὰ φύσινAnon.Lond.2.14, cf. sent. dud., s. cont. PTeb.847 introd. (II a.C.).