δημοσιώνης, -ου, ὁ
trad. de lat. publicanus, publicano, recaudador gener. privado de impuestos públicos mediante arriendo, D.S.34.38, Str.4.6.7, 12.3.40, Memn.27.6, IG 12.Suppl.261.1 (Andros I a.C.), IPr.111.118 (I a.C.), SEG 27.1159 (Cirenaica I d.C.), IPhrygie 1.13.2 (II d.C.?), OGI 629.25 (Palmira II d.C.), SEG 35.1439.14 (Mira II d.C.),
ὁ δ. ὁ τὴν τελωνείαν μισθωσάμενοςSEG 39.1180.110 (Éfeso I d.C.),
περὶ χώρας ἥτις ἐν ἀντιλογίᾳ ἐστὶν δημοσιώ[ναις πρὸς] ΠεργαμηνούςISmyrna 589.22 (II a.C.), cf. IG 7.413.5 (Oropo I a.C.),
τῶν πολέω[ν ... θλιβομένων] ὑπὸ τῶν δημοσιωνῶνIAphrodisias 1.5.2 (I a.C.),
τῶν τὸ ἐγκύκλιον ἀσχολουμένων καὶ τὸ ἀγορανόμιον δημοσιωνῶνPOxy.44.8 (I d.C.),
δ. ξενικῆς πρακτορίαςSB 7379.8 (II d.C.),
δ. τέλους καταλοχισμῶν Ἀρσι(νοίτου)PTeb.357.2 (II d.C.), cf. PMich.364.1, SB 12642.1 (ambos II d.C.).