δεξᾰμενή, -ῆς, ἡ
• Alolema(s): δεξαμένη Phryn.293
I
δεξαμενὰς ὀρύξασθαι, ἵνα δεκόμεναι τὸ ὕδωρ σῴζωσιHdt.3.9, cf. Democr.B 135, Arist.Col.794b31, CID 2.76.3.15 (IV a.C.), LXX Ex.2.16, D.S.2.9, SEG 13.521.204 (Pérgamo II a.C.), Str.5.3.8, D.C.48.51.2, PSI 66.4 (V d.C.), Hsch., PMichael.43.6 (VI d.C.),
λάκκοι ... οὐρανίων καὶ ποτίμων δεξαμεναὶ ναμάτωνPh.1.287, cf. 1.455, I.BI 5.157, para asfalto, Hdt.6.119, para el baño
(δεξαμενάς) τὰς μὲν ὑπαιθρίους, τὰς δὲ χειμερινὰς τοῖς θερμοῖς λουτροῖς ὑποστέγους περιτιθέντεςPl.Criti.117a, cf. PLond.1974.6 (III a.C.), Phryn.l.c., Gal.6.185
•para peces vivero
αἱ τῶν ἰχθύων δεξαμεναίM.Ant.7.3, cf. Ael.NA 12.30,
μυραίνας ... ἐν δεξαμεναῖς τρέφωνD.C.54.23.2
•arq.
τὴν θεῖαν δεξαμενήνel baptisterio de la basílica de Santa Sofía, Procop.Arc.3.24.
2 foso
ἀνέστησεν ... θυσιαστήριον καὶ περὶ αὐτὸ δεξαμενήνI.AI 8.341, cf. AP 14.130, 131, 132 (todos Metrod.),
τῆς δεξαμενῆς ἁπάσης τῆς ἐν τῷ θεάτρῳ ἐς πλοίου σχῆμα κατασκευασθείσηςD.C.76.1.4.
3 esp. del cuerpo o de algunas de sus partes receptáculo, vaso
φλέβεςDemocr.B 135, Hsch.,
ἡ ἔγγιστα δ. τοῦ αἵματοςdel ventrículo derecho, Hp.Cord.11, de las mamas, Ph.2.399, del vientre, Ph.1.305, 559, cf. 388, 389, de los órganos de los sentidos, Ph.1.334,
ἡ μεγίστη δ., τὸ σῶμαPh.1.647,
διτταὶ δεξαμεναὶ πρὸς τὰς τῶν περιττωμάτων ἀποχετεύσειςPh.1.29, cf. 1.174
•fig.
ποτήριον Φαραώ, ἡ δ. τῆς ἀνοίας καὶ ... μέθηςPh.1.685,
αἱ τῆς ψυχῆς δεξαμεναίPh.1.595.
4 de la materia como receptáculo de la forma
τὰ τέτταρα γένη σειόμενα ὑπὸ τῆς δεξαμενῆςlos cuatro elementos sacudidos por la materia Pl.Ti.53a,
ἡ δὲ ὕλη ... δ. τις οὖσα μεταβολὴν ὑποδέχεταιAen.Gaz.Thphr.59.14.
II
δεξαμεναί· †ἐπισκίαιHsch.
• Etimología: Del part. de δέχομαι q.u., c. cambio de acent.