δεκάπους, -ουν
• Alolema(s): δεκάπς IG 13.474.24 (V a.C.), SEG 37.491 (Magnesia, Tesalia V/IV a.C.)
• Prosodia: [-ᾰ-]
de diez pies de largo
λίθος ... μκος δ.IG l.c.,
σ]ανίδες ... μῆκος δεκάποδεςIG 22.1672.151, 152 (Eleusis IV a.C.),
μέτωπον ... εἰς ... τὸ εἴσω δεκάπουνIG 22.1668.24 (Eleusis IV a.C.),
ὅταν ᾖ δεκάπουν τὸ στοιχεῖονcuando la sombra del reloj de sol sea de diez pies Ar.Ec.652,
ἄκαιννα δ.una aguijada de diez pies, SEG l.c., cf. Call.Fr.24.6, Sch.A.R.3.1323b.