< δεκαμοιριαῖος
Δεκαμυθία >
δεκάμοιρος
,
-ον
1
que ocupa diez grados
del zodiaco
,
de los
δεκανοί
Sch.Paul.Al.105.12.
2
subst. τὸ δ. n. de un
ungüento
Orib. en Aët.12.62.