δεκτήρ, -ῆρος, ὁ
1 receptáculo, recipiente
θυμάτων δ.ref. un altar Sitz.Heid.1971(2).12 (Esparta, imper.),
δεκτῆρες· ὑποδοχεῖςHsch., Sud.
2 depositario cierto oficial en Mantinea IG 5(2).274 (II/I a.C.).
θυμάτων δ.ref. un altar Sitz.Heid.1971(2).12 (Esparta, imper.),
δεκτῆρες· ὑποδοχεῖςHsch., Sud.