buen conocedor, experto, entendido en c. ἐν y dat. ἐν παλάμῃσι Il.15.411, ἐν πάντεσσ' ἔργοισι Il.23.671, o gen. ἄθλων Od.8.159, δαιτροσυνάων Od.16.253, πολέμοιο Hes.Fr.141.24, μάχης Archil.9.4, τῶν τοιῶνδε Democr.B 197, ἐργοπόνοιο δαήμονας Ἀτρυτώνης Colluth.194, cf. Nonn.Par.Eu.Io.13.13, Q.S.4.303, τῶν τε τοῦ σώματος μορίων ... δαημονέστερος Eun.VS 499, ἄμφω ἰατρικῆς δαημονεστάτω Agath.5.6.5, cf. 3.25.6
•tard. c. ac. de rel. πάντα δαήμονες ἀνέρες εἰμέν Man.1.14, y gen. τέχνης οἳ τὰ ἕκαστα δαήμονε[ς IGLS 1999.9 (Siria VI d.C.)
•c. inf. κοσμῆσαι Arr.An.7.28.2, χρήματα φυλάττειν Them.Or.2.25c
•abs. de luchadores δαημονέστατοι los mejor entrenados X.Cyr.1.2.12, ἡνίοχος Nonn.D.37.184
•epít. de Hefesto, Q.S.14.50
•como explicación del origen de δαίμων Pl.Cra.398b, Plot.6.7.6
•como explicación de lat. daemoniarches Lact.Inst.2.14.6.