δαϊκτάμενος, -η, -ον
• Prosodia: [-ᾰ-]


muerto en combate αἰζηοί Il.21.146, 301, Q.S.13.101, Πενθεσίλεια Q.S.1.630, ἥρωες Q.S.7.161, cf. Nonn.D.36.478.