< δακρυστᾰγής
δακρῡτός >
δακρυτικός
,
-ή, -όν
lamentable
δρᾶμα
Ath.Al.
Apol.Const
.23.8
•
de pers.
lloroso
,
inclinado al llanto
Aët.6.9 (p.142).