< Δαίτης
δαιτῐκλῠτός >
δαιτίκλῠτος
,
-ον
• Prosodia:
[-ῐ-]
que se celebra con un banquete
στεφάνωμα δαιτίκλυτ[ον
gloria celebrada con un banquete
Pi.
Fr
.333a.7.