γῄδιον, -ου, τό
• Alolema(s): γήδιον Arist.Pol.1320a39, Luc.Tim.31, Abd.27, A.D.Adu.174.27, Plu.Aem.28, Sch.A.Th.304-311a; γείδιον Did.OG 1.10
pequeña parcela de tierra, finquita, terrenito
τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ ... τὸ γ.Ar.Pax 570, cf. Fr.402.2,
γηδίου κτῆσιςArist.l.c.,
βραχὺ γ.Ph.2.541,
ὑπόλιθον γ.Luc.ll.cc.,
γ. δεκατάλαντονPhilostr.VS 615, cf. PSI 571.11 (III a.C.), PMich.Zen.46.19 (III a.C.), PLugd.Bat.20.67.8 (III a.C.), D.C.23.2, Philostr.Her.4.13, POxy.1559.11 (IV d.C.), PMasp.3.16 (VI d.C.), PStras.472.14, 490.2 (VI d.C.), Sch.A.l.c., EM 230.3G.
•c. adj. dim.
μικρὸν γ.X.Cyr.8.3.38, Plu.l.c.