γύᾰλον, -ου, τό
I
τόν ῥ' ἐφόρει γυάλοισιν ἀρηρόταIl.15.530,
ῥῆξε δὲ θώρηκος γύαλονIl.13.507, 17.314, cf. 5.99, 13.586, en la descripción de la coraza arcaica de Aquiles representada en un altar, Paus.10.26.5, cf. 27.3, Poll.1.134.
2 plu. panza de una vasija
ἄφυσσε λοιβὰν ἐν κρατήρων γυάλοιςE.IA 1052.
II gener. plu. concavidad en la tierra
1 valle, cañada, hondonada
γυάλοις ὑπὸ ΠαρνησσοῖοHes.Th.499, cf. h.Ap.396,
Θεσσαλία[ς] μηλοτρόφου ἐν γυάλοιςB.14b.6,
Λύδια ... γύαλαA.Supp.550, Fr.451u.11, de la entrada al reino de Hades
ἐν γυάλοις ΘεράπναςPi.N.10.56,
γύαλα ΝαυκράτιδοςAP 6.207 (Arch.),
γυάλοις δ' ἐνὶ ΤήλουIG 12(3).48.3 (Telos II/I a.C.)
•en sg. gruta ref. al refugio de Filoctetes
ὦ κοίλας πέτρας γύαλονS.Ph.1081.
2 rel. c. ciertos dioses recinto sagrado de Dioniso
Νύσης ἐν γυάλοιςh.Hom.26.5,
ὑπὸ δὲ πέτρινα γύαλαE.Hel.189
•rel. c. Apolo puede ser el adyton de su santuario en Delfos
παρὰ μεσόμφαλα γύαλα ΦοίβουE.Ph.237,
Πυθῶνος ἐν γυάλοιςPi.P.8.63, cf. S.Fr.460, E.Io 76, 220, 233, 245,
Ἀπόλλωνος γυάλοιςen Delfos, CEG 830.8 (IV a.C.)
•o tb. el templo o tesoro de las ofrendas en la vía sagrada
θεοῦ χρυσοῦ γέμοντα γύαλαE.Andr.1093, cf. Hsch.,
ὀρφναίων γυάλων κληῖδαςColluth.49
•ref. al recinto sagrado de Eleusis
ναίεις ἁγνοῖσιν Ἐλευσῖνος γυάλοισινOrph.H.40.6, cf. 41.4
•rel. c. Zeus, del éter como bóveda
σμαραγεῖ δὲ κεραυνὸς αἰθέρος ἐν γυάλοισινOrph.H.19.16,
αἰετὸς αἰθερίοισιν ἐπιθύνων γυάλοισινOpp.C.1.281.
III muralla
ὃς ἱδρύσατο χώρας γύαλα Σιμουντίδι γᾷref. a Troya, Ar.Th.110.
• Etimología: De *geHu̯- ‘curvo’ en grado ø au que c. otros grados vocálicos ha dado aaa. kiol ‘barco’, gr. γύης, lat. guttur, etc.