γραῖα, -ας
• Alolema(s): jón. γραίη Od.1.438, Babr.104.5, AP 6.231 (Phil.); dór. γραία Theoc.7.126
I
κόραι γραῖαιref. las Euménides, A.Eu.69, cf. 150,
ἀδελφὴν γραῖαν ἸοκάστηνE.Ph.1318,
γυναῖκεςE.Hec.323,
μήτηρE.Ph.1443, Heracl.584,
γραῖαν ὠλένην λαβώνagarrando su viejo brazo E.Io 1213
•de anim.
ὅταν δὲ πεντεκαιδεκαετεῖς ὦσιν, οὐκέτι γεννῶσιν ἀλλὰ γραῖαι γίνονταιlas cerdas, Arist.HA 546a14
•de plantas
ἐρείκηA.A.295,
ἀκάνθηS.Fr.868,
πλάτανοςPhilet.20
•de cosas
γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶνhilachos de alfombras viejas Theoc.15.19,
σταφυλὴ γ.uvas pasas, AP l.c.
2 subst. mujer vieja, vieja, anciana
τὸν μὲν (χιτῶνα) γραίης πυκιμηδέος ἔμβαλε χερσίνOd.1.438,
χωρεῖ πρὸς ἡμᾶς γ. σημαίνουσά τιS.Tr.870,
ἦ μεθήσετ', ὦ κακαί, γραῖαν πεσοῦσαν;E.Tr.465,
γραῖα ... σαπράAr.Th.1024, cf. E.Supp.1116, Hel.441, Hp.Epid.4.30, 7.105, Theoc.5.121, 7.126, D.C.61.19.2, POxy.2860.11 (II d.C.), PMonac.120.15(II d.C.), Hierocl.Facet.245, Clem.Al.Paed.3.4.28, Sud.
II subst., usos analóg.
1 plu. nata que produce la leche hervida Arist.Pr.893b32.
2 sg. pliegue de la piel bajo el ombligo, Ruf.Onom.99.
3 zool. cangrejo de mar
γραῖαί τ' ἐριθακώδεεςEpich.25.2.
4
γραῖαν· †κάρδοπονHsch. (pero quizá deba leerse Ὠρωπόν c. ref. a Γραῖα II 1).
• Etimología: Deriv. c. suf. -i̯α de la r. de γραῦς q.u.