γραῖα, -ας
• Alolema(s): jón. γραίη Od.1.438, Babr.104.5, AP 6.231 (Phil.); dór. γραία Theoc.7.126


I 1adj. fem. vieja de pers. o divinidades κόραι γραῖαι ref. las Euménides, A.Eu.69, cf. 150, ἀδελφὴν γραῖαν Ἰοκάστην E.Ph.1318, γυναῖκες E.Hec.323, μήτηρ E.Ph.1443, Heracl.584, γραῖαν ὠλένην λαβών agarrando su viejo brazo E.Io 1213
de anim. ὅταν δὲ πεντεκαιδεκαετεῖς ὦσιν, οὐκέτι γεννῶσιν ἀλλὰ γραῖαι γίνονται las cerdas, Arist.HA 546a14
de plantas ἐρείκη A.A.295, ἀκάνθη S.Fr.868, πλάτανος Philet.20
de cosas γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν hilachos de alfombras viejas Theoc.15.19, σταφυλὴ γ. uvas pasas, AP l.c.

2 subst. mujer vieja, vieja, anciana τὸν μὲν (χιτῶνα) γραίης πυκιμηδέος ἔμβαλε χερσίν Od.1.438, χωρεῖ πρὸς ἡμᾶς γ. σημαίνουσά τι S.Tr.870, ἦ μεθήσετ', ὦ κακαί, γραῖαν πεσοῦσαν; E.Tr.465, γραῖα ... σαπρά Ar.Th.1024, cf. E.Supp.1116, Hel.441, Hp.Epid.4.30, 7.105, Theoc.5.121, 7.126, D.C.61.19.2, POxy.2860.11 (II d.C.), PMonac.120.15(II d.C.), Hierocl.Facet.245, Clem.Al.Paed.3.4.28, Sud.

II subst., usos analóg.

1 plu. nata que produce la leche hervida Arist.Pr.893b32.

2 sg. pliegue de la piel bajo el ombligo, Ruf.Onom.99.

3 zool. cangrejo de mar γραῖαί τ' ἐριθακώδεες Epich.25.2.

4 γραῖαν· †κάρδοπον Hsch. (pero quizá deba leerse Ὠρωπόν c. ref. a Γραῖα II 1).
• Etimología: Deriv. c. suf. -i̯α de la r. de γραῦς q.u.