γραμματικός, -ή, -όν


I 1de pers. que sabe leer y escribir, letrado οἰομένους ... γραμματικοὺς εἶναι Pl.Tht.207b, πότερον δὲ γραμματικώτερον κρίνεις, ὃς ἂν ἑκὼν μὴ ὀρθῶς γράφῃ καὶ ἀναγιγνώσκῃ ἢ ὃς ἂν ἄκων; X.Mem.4.2.20, ὥσπερ εἰ τὰ γραμματικὰ (πράττουσιν), γραμματικοί (εἰσίν) Arist.EN 1105a21, op. ἀγράμματος Arr.Epict.3.19.6, ἀνὴρ γ. Plu.2.582a, οὐδεὶς ... τὸν κύνα γραμματικὸν λέγει Olymp.in Grg.29.3.

2 de abstr. gramatical τοῖς ὀνόμασιν ἀποδιδῶμεν τῇ γραμματικῇ τέχνῃ Pl.Cra.431e, ἡ γ. ἐπιστήμη Arist.Top.142b31, γ. ψυχή Plot.6.3.18, rel. la crítica textual ἐξήγησις γ. D.H.Th.51.1.

3 de cosa que lleva grabada una inscripción γ. ἔκπωμα Eub.69, ποτήρια γραμματικά Luc.Lex.7.

4 astr., dud. lineal διὰ γραμματικῶν ... ἀναγκῶν (prob. por γραμμικῶν) ref. a la posición de la luna, Alex.Aphr.Pr.2.46.

II subst.

1 ὁ γ. maestro de primeras letras Hp.Epid.4.37, γ. ἐπιπλήττων παιδί Plu.2.59f, μισθωτοὺς ... ῥήτορας καὶ γραμματικοὺς καὶ φιλοσόφους Luc.Merc.Cond.36, πρὸς τοῦτ' οὐδὲν γραμματικοῦ δέομαι AP 11.401 (Luc.), τοὺς χρόνους τούτων παῖδες παραδιδόασιν γραμματικῶν Clem.Al.Strom.1.16.79, διδάσκαλοί εἰσιν οἱ γραμματικοί Olymp.in Alc.95.20, γ. Ἑλληνικὸς ἤτοι Ῥωμαϊκός profesor de griego o de latín, DP 7.70
•gramático, persona erudita, escritor οὕτος ἦν γ. τῶν τὰς ἀκροάσεις ποιουμένων Plb.32.2.5, dicho de Eratóstenes como escritor de βίβλια γραμματικά Clem.Al.Strom.1.16.79, τῶν ὕστερον γραμματικῶν κληθέντων, πρότερον δὲ κριτικῶν D.Chr.53.1, σοφοὺς δὲ καὶ ἀμαθεῖς καὶ γραμματικοὺς ἄλλους Plot.2.3.2, cf. Vett.Val.4.12, 388.1, γ. ἠρώτα τὸν διδάσκαλον Hierocl.Facet.136, τοὺς γραμματικοὺς ζητοῦντας περὶ τῆς Ὀδυσσέως πλάνης Stob.3.4.52, τῶν γραμματικῶν ... τινὲς δὲ βιβλιακοί Sch.D.T.470.6, γ. κλεινός en un monumento a Menandro IUrb.Rom.1526.12 (II/III d.C.), γραμματικοὶ ἢ γραμματεῖς Vett.Val.379.15, tb. fem. ἡ Κερκυραία γραμματική Ath.14d, Ἑρμιόνη γραμματική SB 5753.

2 ἡ γ. gramática δεῖ ... τῆς γραμματικῆς Pl.Sph.253a, τὸ γε μὴν γράφειν καὶ ἀναγιγνώσκειν γραμματικῆς τῆς ἀτελεστέρας ἐπάγγελμα, ἣν παρατρέποντές τινες γραμματιστικὴν καλοῦσιν Chrysipp.Stoic.2.31, como ejemplo de τέχνη Phld.Rh.1.7Aur., op. ἡ κριτική Phld.Mus.4.22.38, junto a música, pintura o escultura, Phld.Rh.2.123Aur., comparable a ἰατρική o γεωμετρία S.E.M.1.45, 46, ἄπειρος καὶ κοινῆς γλώττης, οὐχ ὅτι γραμματικῆς AP 11.399.6 (Apollinar.), cf. Plb.10.47.7, γραμματικὸς ... τῆς γραμματικῆς ... ἐξέπεσεν un gramático (cayendo de un asno) perdió su propia ciencia paród. del prov. ἀπ' ὄνου κατέπεσεν AP 11.399.2 (Apollinar.), ὤλετο γραμματικῆς ἱερὴ βάσις AP 7.588 (Paul.Sil.), περὶ ... ἑλληνισμοῦ ἡ γ. Olymp.in Alc.95.20, τὸ περὶ λόγους καταγίνεσθαι καὶ γραμματικῆς ἐστὶ καὶ ἰατρικῆς Olymp.in Grg.4.2, considerada como una diosa (paród.) Γ. φυσίζοη Gramática nodriza de los hombres, AP 11.400.1 (Luc.), o como una cortesana πάντων δέκτρια Γραμματική AP 11.400.6 (Luc.)
•gener. del simple conocimiento de las letras γ. ... γραμμάτων εἴδησις S.E.M.1.44, op. ἀγραμματία Ph.1.502
•o por el contrario de la erudición ὅτι γραμματική ἐστιν ἕξις παντελὴς ἐν γράμμασι Eratosth. en Sch.D.T.160.10
•tb. τὰ γραμματικά conocimientos gramaticales, gramática ἐν μουσικοῖς τις ἢ γραμματικοῖς ἐπιδιδούς Plu.2.75b
•tít. de una obra de Eratóstenes, Clem.Al.Strom.1.16.79.

3 ἡ γ. escritura ἱερὰ γραμματική escritura jeroglífica, OGI 56.64 (Egipto III a.C.), γραμματικῇ χρῶνται (Τουρδητανοί) Str.3.1.6, del alfabeto τὰ γράμματα τῆς μετ' Εὐκλείδην ὄντα γραμματικῆς los caracteres del alfabeto posterior a Euclides Plu.Arist.1, cf. Plu.2.579a.

4 τὸ γ. en pap. cuota o tasa de administración para el mantenimiento de un administrador (cf. γραμματεύς I 2) PPetr.1.39d.4 (III a.C.), PHib.110.23 (III a.C.), PTeb.61b.342, 93.2 (ambos II a.C.).

III adv. -ῶς de acuerdo con la gramática λέγειν γ. τὸν ... ὀνόματος λόγον Pl.Tht.207b
•como una persona letrada κινῶν ... γ. τὸν ἀγράμματον Plu.2.405a.