γλάνις, -ιδος, ὁ
• Alolema(s): γλανίς Hsch.; γλάνιος Hsch., St.Byz.s.u. Γλάνις
• Morfología: [fem. ἡ γ. Paus.4.34.2; plu. nom. γλάνιες Matro SHell.534.80, γλάνεις Paus.4.34.4; gen. -ίων Arist.HA 568a25]
1 ict. siluro, Silurus glanis L., Arist.l.c., Archipp.26, Ephipp.12.1, Mnesim.4.32, Marc.Sid.11, Matro l.c., Paus.l.c., T.Sal.5.10, Hsch., St.Byz.l.c., Sch.Ar.Eq.1004.
2
γλανίς· ἀργόςHsch.