γηράσκω
• Prosodia: [-ᾱ-]
• Morfología: [pres. inf. γηρασκέμεν Od.4.210; fut. inf. γηρασέμεν Semon.1.8, γεράσειν Pl.R.393e, v. med. ind. γηράσεται Critias Eleg.8.5; aor. rad. atem. ind. ἐγήρα Il.7.148, inf. γηράναι A.Ch.908, γηρᾶναι S.OC 870, X.Mem.3.12.8 (como propio de la koiné) Moer.106, part. γηράς Il.17.197, dat. plu. γηράντεσσι Hes.Op.188, pero γηρείς Lyr.Iamb.Adesp.4W., gen. sg. γηρέντος Xenoph.8, aor. sigm. imper. γηράσατε Clem.Al.Prot.10.108, part. fem. γηράσασα Hdt.7.114; perf. γεγήρακα S.OC 727]


v. tb. γηράω, γήρημι

I 1envejecer, hacerse mayor o viejo ἤδη γηράσκοντα Λικύμνιον Il.2.663, cf. 24.541, ὅτε γηράσκωσι ... φῦλ' ἀνθρώπων Od.15.409, λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισιν Od.4.210, κηρύσσων γήρασκε había envejecido cumpliendo de heraldo, Il.17.325, αἶψα δὲ γηράσκοντας ἀτιμήσουσι τοκῆας Hes.Op.185, cf. Tyrt.8.39, Thgn.937, Hdt.l.c., σὺν φιλεῦντι γηράσκει πόσι Semon.8.86, γηράσκω δ' αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος Sol.22.7, cf. Democr.B 206, πάλιν γὰρ αὖθις παῖς ὁ γηράσκων ἀνήρ S.Fr.487.3, ἄτεκνος γηράσκω E.Supp.967, cf. Alc.736, Io 619, γηράσκει δ' ὁ γήρων ... ἐλαφρότερον Call.Fr.41.1, γηράσκεις, Τιθωνέ AP 5.3 (Antip.Thess.), οὐ γὰρ μ' ἔθρεψαν, οὐδὲ γηράσω τροφῇ pues no me criaron ni con su alimento me haré viejo A.Supp.894, γηράσκει πάνθ' ὑπὸ τοῦ χρόνου Arist.Ph.221a31, op. ‘morir’ οὔτε ... γηρασέμεν οὔτε θανεῖσθαι Semon.l.c., ὁ γεγηρακώς el viejo, PSI 685.13 (IV d.C.), POxy.904.2 (V d.C.)
•c. ac. de rel. γηράσας πόδα ref. a un viejo bailarín AP 6.94 (Phil.)
•de animales, Arist.GA 785a22, de plantas, Thphr.HP 3.12.6
•en v. med. alcanzar la edad τρεῖς δ' ἐλάφους ὁ κόραξ γηράσκεται Hes.Fr.304.3.

2 sólo aor. rad. atem. llegar a viejo ᾧ παιδὶ ὄπασσε (τὰ τεύχεα) γηράς· ἀλλ' οὐχ' υἱὸς ... ἐγήρα cedió (las armas) a su hijo cuando envejeció; pero el hijo no llegó a viejo, Il.17.197, cf. 7.148, Od.14.67, γηράντεσσι τοκεῦσιν a los padres ya ancianos Hes.Op.188, cf. Xenoph.l.c., Lyr.Iamb.Adesp.l.c., ἐγώ σ' ἔθρεψα, ξὺν δὲ γηράναι θέλω yo te crié, junto (a tí) quiero envejecer A.l.c., cf. X.l.c.
•c. ac. int. βίον τοιοῦτον ... γηρᾶναι S.OC 870.

II fig.

1 madurar el fruto ὄχνη Od.7.120
•madurar, adquirir solera c. ac. int. οὐ ... τι γηράσκουσιν αἱ τέχναι καλῶς Men.Fr.408.

2 avanzar, transcurrir, pasar el tiempo μετὰ τὴν σκιὰν τάχιστα γηράσκει χρόνος Critias B 26, χρόνος καθαίρει πάντα γηράσκων A.Eu.286, cf. Pr.981.

3 envejecer, debilitarse τὸ τῆσδε χώρας οὐ γεγήρακεν σθένος S.OC 727, χάριν ... γηράσκουσαν ἐχθαίρω φίλων E.HF 1223, cf. Men.Mon.477, Pamprepius 4.4, μύθων ... γεγηρακότων mitos anticuados Eus.VC 3.54, tb. en v. med. οὔ ποτέ σου φιλότης γηράσεται Critias l.c.
•c. suj. de pers. γηράσατε πρὸς δεισιδαιμονίαν envejeced para la superstición op. ‘nacer a la verdadera fe’, Clem.Al.l.c.