γείτων, -ονος, ὁ
• Morfología: [como adj. sg. neutr. γεῖτον Hdn.Epim.194; plu. γείτω IG 22.1635.146, 149 (IV a.C.)]
I subst.
1 vecino c. gen.
γείτονες ... ΜενελάουOd.4.16,
δειράδος ΚαρυστίαςE.IT 1451,
τῆς ἙλλάδοςX.An.3.2.4,
ἄστρωνNonn.D.1.291
•abs.
γείτονες ἄζωστοι ἔκιονHes.Op.345,
πῆμα κακὸς γ.Hes.Op.346, cf. Call.SHell.287.20, Fr.177.12,
τινες γείτονές τε καὶ φίλοιLXX 3Ma.3.10, cf. I.AI 18.376
•prov.
μέγα γείτονι γ.Alcm.123, cf. Pi.N.7.88,
εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς ἀνήρ τι, φαῖμέν κε γείτον' ἔμμεναιPi.N.7.87
•
op. σύνοικοςPl.Lg.696b, cf. Arist.Rh.1395b7,
γείτονες οἰκτείρουσιCall.Epigr.63.5, cf. Fr.63.4, D.S.13.84,
τοὺς γείτονας ἐκεκράγειNumen.26.87, cf. Nonn.D.12.81,
ὤθεεν ἄλλος γείτονα γ.Nonn.D.12.307,
εἰς τοὺς γείτονας σιτευόμενοςHierocl.Facet.106
•
ἐκ τῶν γειτόνωνde la vecindad, del vecindario Ar.Pl.435, Lys.1.14,
ἐκ γειτόνωνPl.R.531a, Str.10.4.12
•ἐν γειτόνων en la vecindad
ἐν γειτόνων τῆς ἐκθρεψάσης αὐτὸν πατρίδος μετοικῶνLycurg.21,
ἐν γειτόνων οἰκοῦσαMen.Pc.147, cf. D.53.10, Luc.Philops.25, Men.Dysc.25, Asp.122
•fig.
σκόπει ... εἰ ἐν γειτόνων ἐστὶ τὰ δόγματα καὶ μὴ πάμπολυ διεστηκόταLuc.Icar.8
•
οἱ Γείτονεςtít. de una comedia de Crates, Ath.429a.
2
γίτονας (sic)· τὰ δύο αἰδοῖαHsch.
II adj. vecino, limítrofe, próximo abs.
ἐκύδανεν πόλιν γείτοναPi.P.1.32, cf. Pl.Lg.877b, Colluth.225,
πόντοςPi.N.9.43,
χώραA.Pers.66,
Σκαμάνδριοι γείτονες ῥοαίS.Ai.418,
γείτν ἐ[στι τὸ hιερόνIG 13.426.67 (V a.C.),
γείτονες αἱ τῶν πετάλων περιπλοκαίAch.Tat.1.15.2,
νύμφηPamprepius 3.94, cf. Nonn.D.15.207,
παρὰ τοῖς γείτοσι βαρβάροιςIul.Or.3.72c,
βίβλοι ... ἔμμεσοι καὶ γείτονεςAmph.Seleuc.255
•c. dat.
Ἀθήναις ἔστι τις γ. πόλιςE.Io 294,
νεκροῖσι γείτονας θάκους ἔχωνE.HF 1097,
Αἰγλήτην Ἀνάφην τε, Λακωνίδι γείτονα ΘήρῃCall.Fr.7.23,
νέος ... ᾌδι γ.un joven próximo a la muerte Nonn.D.11.214
•predic.
γ. οἰκῶ τῇ ἙλλάδιX.An.2.3.18,
Τίμων ... ἑαυτῷ γ. καὶ ὅμοροςLuc.Tim.43
•c. gen.
γεί[τονες] ... Ὑδροχ[όος] καὶ [ὨαρίωνCall.Fr.110.93,
γείτονα πότμου ἡβητήνNonn.D.11.97, cf. 13.313, 38.370.