I intr.

1 trabajar, cultivar la tierra, ser agricultor γεωργεῖν τε καὶ βουκολεῖν Pl.Lg.805e, γεωργεῖν ἢ σπείρειν Artem.1.51
•en v. med. mismo sent. οἱ γεωργούμενοι los agricultores Aristeas 112
•c. dif. determ.: c. ac. temp. γαϜεργείσι Ϝέτε[α Ϝίκα]τι BCH l.c., τὸν χειμῶνα γεωργεῖν I.AI 5.212, c. giro prep. τῶν ἐν τῇ γῇ γεωργούντων And.Myst.92, cf. Pl.Euthphr.4c, IG l.c., τὸ διὰ τῆς τούτου ἐπιμελείας γεωργεῖν labrar la tierra bajo su dirección X.Oec.14.2.

2 ser agricultor, poseer tierras de labor γεωργεῖς ἐκ τούτων gracias a esos hechos vives de la agricultura D.19.314.

II tr.

1 c. suj. de pers. cultivar, trabajar, labrar c. ac. int. γεωργεῖν ... πολλήν cultivar una gran extensión Ar.Ec.592, τὰς δὲ ἄλλας ... γεωργοῦσι, Διδύμην καὶ Στρογγύλην καὶ Ἱεράν Th.3.88, τὰ ἐκείνων D.18.41, τὴν χώραν Samo.p.40.20 (III a.C.), τὴν γῆν LXX 1Es.4.6, 1Ma.14.8, γῆν βασιλικήν PLille 8.3 (III a.C.), cf. PLugd.Bat.22.11.18 (II a.C.), (ἀρούρας) POxy.3288.2 (III d.C.), ὥσπερ γεωργίαν ζῶσαν γεωργοῦντες como si practicaran una agricultura viviente ref. al pastoreo, Arist.Pol.1256^a35
•en v. med. mismo sent. γεωργεῖσθαι ὑπὲρ δέκα σφύρας IG 9(1).61.39 (Dáulide II d.C.), γεωργεῖσθαι ... τὴν χώραν Corn.ND 16
•en v. pas. φυτά γεωργούμενα plantas cultivadas op. ἄγρια Arist.Pr.896^a10, κατὰ χώρας γεγεωργημένης τε καὶ γεωργηθησομένης ICr.3.4.9.80 (Itanos II a.C.), cf. Ep.Hebr.6.7, Olymp.in Alc.173.5, τὰ γεωργούμενα los cultivos Olymp.in Grg.3.2
•c. ac. compl. dir. ὄξος ὃ ἐγεώργησας Melit.Pasch.93, γεωργεῖν τὴν ἐλαίαν Gp.9.2.6
•fig. cultivar φιλίαν Plu.2.776b, τὴν τέχνην Hld.6.6.3, τὸν ἱππόδρομον Lib.Or.35.13, τὰς ψυχὰς δόγμασι Ph.2.348, peyor. ταῦτα γεωργεῖ esas cosas (procesos, juicios, acusaciones) cultiva D.25.82.

2 c. suj. de ríos fertilizar, fecundar ὁ Νεῖλος ... τὰς ἀρούρας Hld.2.28.4, metáf. en cont. erót. τίς γὰρ οὕτω τυφλὸς ποταμὸς ὡς σὴν γῆν μὴ γεωργεῖν; ¿qué río sería tan ciego para no fertilizar tu tierra? Philostr.Ep.59, cf. Im.1.11.5.

3 c. suj. de países producir ἔλαιον IG 2².1100.2 (II d.C.), οἶνον D.C.49.36.2
•en v. pas. γεωργούμενος οἶνος Gp.6.7.2.