I riente, reidor Anaxandr.l.c.
•epít. de Demócrito, Ael.VH 4.20.

II plu. οἱ γελασῖνοι

1 sc. ὀδόντες los dientes delanteros que se ven al reirse, Poll.2.91, glos. a γαγγαλίδες Hsch.

2 subst. plu. hoyuelos de las mejillas al reirse Ἀνδρομάχη ... γελασίνας ἔχουσα Io.Mal.l.c., tb. sg. Mart.7.25.6, Choerob.2.188
•del final de la espalda σκόπει ... τοὺς γελασίνους ἔπ' ἄκρων (ὀσφύος) Alciphr.4.14.5, τροχαλοῖς σφραγιζομένη γελασίνοις AP 5.35 (Rufin.).