I 1mandíbula, mentón, zona de la barba como parte visible del rostro πρὶν ... πυκάσαι τε γ. εὐανθέϊ λάχνῃ Od.11.320, cf. Thgn.1327, πρὸς γένυν ἐμὰν τιθεῖσα χεῖρα E.El.l.c., οὐλὴ ὑπὸ γένυν PPetr.2.p.22.4 (III a.C.), cf. PMich.Teb.322a.37 (I d.C.)
•plu. mismo sent. ἀπὸ ξανθᾶν γενύων Pi.P.4.225
•p. ext. mejilla φίλαν φίλημα παρὰ γένυν τιθέντα σοι E.Supp.1153.

2 anat. gener. plu. maxilares, mandíbulas δεινὸς δὲ χρόμαδος γενύων γένετ' Il.23.688, cf. A.R.2.83, αἱ γένυες πεπήγασιν Hp.Morb.3.12, cf. Epid.5.47, Gal.18(1).773, ὠμοβόροι γένυες de los hombres primitivos, Orác.l.c.
•sg. τὴν κάτω γένυν el maxilar inferior Gal.17(2).245
•de anim. quijada μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν Il.11.416, cf. A.Th.122, ἐξ ὄφιος γενύων A.R.3.498, cf. 4.155, Philostr.VA 2.13
•tb. sg. φάρμακον ... τείνων ἀμφὶ γένυι de Pegaso, Pi.O.13.85, κάπροι ... θήγοντες ἀγρίαν γένυν E.Ph.1380, τὴν κάτωθεν γένυν Arist.HA 492^b23, D.P.Au.2.10.

3 de un ave pico Ar.Au.214, plu. mismo sent., S.Ant.121, E.Hel.1111.

4 barba πρώτην ἣν ἀνέτινα (l. ἀνέτειλα) γένυν IEryth.307.4 (I d.C.).

II analóg.

1 filo de un hacha, hacha ξίφος ... ἢ γένυν ... προπέμψατε S.Ph.1205, πελέκεως δὲ δίστομον γένυν ἔπαλλ' E.Fr.l.c., cf. Hsch., Sch.S.El.195P.

2 gancho de un anzuelo, Aristaenet.1.17.24, plu. mismo sent., Opp.H.3.539.

3 plu. pinzas o garfios de las tenazas πυράργης Nic.Al.l.c.

4 punta de una pluma ὃς ἀμβλεῖαν θῆγε γένυν καλάμου AP 6.67 (Iul.Aegypt.).