βᾰρύζηλος, -ον


cargado de celos o de envidia δάμαρ Lyc.57, Ἔρως AP 5.243 (Maced.), τύχη GVI 633.6 (Renea II a.C.), Φαρισαῖοι Nonn.Par.Eu.Io.4.1, μῦθος Nonn.Par.Eu.Io.9.19, πληγαί Colluth.44.