< βᾰρυβρεμέτειρα
βᾰρυβρ[έντας >
βᾰρυβρεμέτης
,
-ου, ὁ
que hace retumbar gravemente el trueno
Ζεύς
S.
Ant
.1117,
SEG
34.1308 (Side I a./d.C.).