βίσεξτος, -ον
lat. bisextus
1 bisiesto
ἡ τετραετία τοῦ λεγομένου βισέξτουAnast.Ant.Serm.M.89.1381D.
2 subst. τὸ β. el año bisiesto
ὅστις καὶ τὸ βίσεξτον ἐφηῦρεIo.Mal.Chron.9.215, cf. Steph.in Hp.Progn.242.23.
ἡ τετραετία τοῦ λεγομένου βισέξτουAnast.Ant.Serm.M.89.1381D.
ὅστις καὶ τὸ βίσεξτον ἐφηῦρεIo.Mal.Chron.9.215, cf. Steph.in Hp.Progn.242.23.