1 decir, hablar c. ac. int. ἄρτια βάζειν Il.14.92, ἀνεμώλια βάζειν Od.4.837, πεπνυμένα βάζεις Il.9.58, νήπια βάζεις Pi.Fr.157, μή πως βάρβαρα βάξῃς Anacr.l.c., ἐλεύθερα βάζειν A.Pers.593, ὑπέραυχα βάζουσιν ἐπὶ πτόλει A.Th.483, ἐβληχημένα βάζων AP 7.636 (Crin.), εἴ τι μὴ ψεῦδος ... ἡ παροιμίη βάζει Herod.2.102
•en v. pas. ἔπος δ' εἴ πέρ τι βέβακται δεινόν Od.8.408
•c. ac. int. y ac. de pers. ταῦτά μ' ἀγειρόμενοι θάμ' ἐβάζετε Il.16.207, εἴ τίς σ' ὑφ' ἥβης ... μάταια βάζει E.Hipp.119, πολλὰ τὰν βασιλίδ' ἑστίαν Ἀτρειδᾶν κακῶς ἔβαζε E.Rh.719
•c. ac. int. y dat. de pers. καθεύδουσιν μάτην ἄκραντα βάζω y en vano digo palabras inútiles a gente dormida A.Ch.882, Διονύσῳ ὄργια βάζων IUrb.Rom.1228.5
•c. ac. de pers. y dat. instrum. κακοῖσι βάζει πολλὰ Τυδέως βίαν ultraja de continuo al fuerte Tideo A.Th.571.

2 intr. hablar αἰεὶ πρῶτος ἔβαζε Od.11.511, οἵ τ' εὖ μὲν βάζουσι Od.18.168, βασσαρέα καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ βάζειν Corn.ND 30
•c. dat. instrum. χαλεποῖς βάζοντες ἔπεσσι Hes.Op.186.

3 vilipendiar, ultrajar Hsch.s.u. ἔβαξας.