βρᾰδύνω
• Morfología: [plusperf. ἐβεβραδύκειν Luc.Symp.20]


I intr.

1 c. suj. de pers. tardar, retrasarse εἰ βραδύνοιμεν βοῇ A.Supp.730, μὴ βράδυνε S.Ph.1400, Ar.Ec.500, cf. 1140, E.Heracl.733, Fr.800, Ar.V.230, σπεύδων ... βραδύνω Pl.R.528d, cf. LXX Ge.43.10, Aristaenet.1.10.104, Vett.Val.239.11
c. rég. tardar en, retrasarse en c. gen. βραδύνειν τῆς ἐπαγγελίας tardar en cumplir la promesa 2Ep.Petr.3.9, c. πρός y ac. πρὸς τὸν θάνατον Hdn.3.15.2, ἡλίῳ πρὸς τὴν δύσιν βραδύνοντι Ast.Am.Hom.14.10.3, c. ἐν y dat. ἐν τῇ στρατείᾳ App.BC 2.47, c. inf. διῶξαι βραδυνάντων Polyaen.1.48.4, c. part. pred. πόσον ἐβράδυνας ἐρῶν χρόνον; ¿cuánto tiempo tardaste en enamorarte? X.Eph.1.9.4.

2 c. otros suj. prolongarse, alargarse ἡ σιτοδεία App.BC 1.69, ὁ πόλεμος App.BC 2.47, τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατος la muerte de éstos viene rápidamente Aret.SD 2.4.8, βραδύνει σοι τοῦτο; ¿se te hace largo esto? e.d. ¿eres negligente en esto? Philostr.Im.1.6.1
en v. med. mismo sent. τἀπὸ σοῦ βραδύνεται S.OC 1628, ἡ δ' ὁδὸς βραδύνεται S.El.1501.

II tr. retrasar τὴν σωτηρίαν LXX Is.46.13
en v. med. mismo sent. χεῖρα δ' οὐ βραδύνεται παρ' ἀσπίδος γυμνωθὲν ἁρπάσαι δορί A.Th.623.