βροχθίζω


I intr.

1 echar un trago σημεῖον δὲ τὸ μὴ πίνειν πολύ, ἀλλὰ καὶ βροχθίσαι Arist.Pr.948a5.

2 aclararse la garganta γόγγρων τε λευκῶν πᾶσι τοῖς κολλώδεσι βρόχθιζε Clearch.Com.2.

II tr. dar de beber βρόχθισόν με Aq.Ge.24.17.