βρομιάς, -άδος


1 resonante e.d. báquico βρομιάδι θοίνᾳ Pi.Fr.70a.11.

2 subst. ἡ β. copa de gran tamaño, Ath.784d.
• Etimología: Fem. deriv. de βρόμος, cf. βρέμω.