βούνομος, -ον
• Alolema(s): βοονόμος Hsch.s.u. βουκόλος
I
ἐπιστροφαίA.Fr.249,
ἀκτάS.El.181.
2 que pasta
ἀγέλαιS.OT 26.
II subst.
1 ὁ β. pastor, vaquero o boyero Aq.Ie.52.16 (v.l.), Hsch.l.c., Sud.
2 τό β. prado pantanoso, médano Hsch.