βουσόος, -ον
• Alolema(s): βουσός Schwyzer 664.15, 18, 23 (Orcómeno IV a.C.); βοοσσόος Nonn.D.4.31, 11.191
• Morfología: [gen. βουσόω Cerc.8.2; arcad. dat. βουσοῖ Schwyzer ll.cc.]


1 acosador, aguijador de los bueyes μύωψ Call.Fr.301, Cerc.l.c., Nonn.D.11.191, de Hermes, Nonn.D.4.31, ἡνιοχεύς Nonn.D.11.149, κέντρα Q.S.5.64, κέστον (ref. al de Afrodita), Nonn.D.15.212.

2 subst. ἁ β. (sc. ὁδός) cañada o camino de bueyes, Schwyzer ll.cc.
• Etimología: Prob. comp. de βοῦς y σεύω o σοέω, qq.u.