< Βουκολιανός
βουκολιαστάς >
βουκολιασμός
,
-οῦ, ὁ
• Alolema(s):
βουκολισμός
EM
208.9G.; lat.
bucolismus
Diom.1.486.26
mús.
melodía pastoril
interpretada c. flauta y
baile
al que acompañaba, Trypho
Fr
.109, Hsch.,
EM
l.c.
•
canción pastoril
Ath.619a, Diom.l.c.