< βουκ(κ)ελλάριος
βουκ(κ)ίον >
βουκ(κ)ελλᾶτον
,
-ου, τό
• Grafía:
graf. βουκελᾶτον
POxy
.2732.5 (VI d.C.)
lat.
buccellatum
, e.e.
bizcocho
,
bollo
o
galleta
Pall.
H.Laus
.18.2, Aët.3.proem.101,
POxy
.l.c.