βιόδωρος, -ον
que da vida poét.
βιόδωρον ἀμαχανίας ἄκοςPi.Fr.52d.26,
Ἰνάχου Ἀργείου ποταμοῦ παισὶν βιοδώροιςA.Fr.168.17,
αἶαS.Ph.1162, en prosa tard.
γῆArtem.2.39.
βιόδωρον ἀμαχανίας ἄκοςPi.Fr.52d.26,
Ἰνάχου Ἀργείου ποταμοῦ παισὶν βιοδώροιςA.Fr.168.17,
αἶαS.Ph.1162, en prosa tard.
γῆArtem.2.39.