βιοτή, -ῆς, ἡ
• Alolema(s): dór. -ά B.5.53, A.Pers.854


I en rel. c. los medios econ.

1 poder nutritivo τὰ ἀσθενέστατα σιτία ὀλιγοχρόνιον βιοτὴν ἔχει los alimentos más ligeros tienen un poder nutritivo de menor duración Hp.Epid.6.5.14 (cf. II 1).

2 medios de vida, sustento δίζεσθαι βιοτήν Phoc.9, cf. A.Fr.168.7, 246b, S.Ph.164, 1159, ἀρκεῖ μετρία β. μοι σώφρονος τραπέζης E.Fr.893, cf. Ar.V.1452, εὑρήμασι πρὸς βιοτάν Philox.Leuc.(b) 5.

3 modo de vida, vida ῥηΐστη β. πέλει ἀνθρώποισιν en el Elisio Od.4.565, B.l.c., βιοῦσιν οὐ τερπόμενοι βιοτῇ de los avaros, Democr.B 200, de un lagarto, Ael.NA 2.23.

II indep. de los medios econ.

1 tiempo de la vida, vida ἑκατονταέτης Pi.P.4.282, cf. Democr.B 297, τέρμα βιοτῆς SEG 29.1003 (Roma III d.C.), τὸ λειπόμενον βιοτᾶς Ariphro 1.2, cf. Lyr.Adesp.119.15, Plot.3.3.4, Nonn.Par.Eu.Io.12.25.

2 vida identificada c. el suj. vida personal, vida humana φυᾷ δ' ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντες ὁ μὲν τά, τὰ δ' ἄλλοι Pi.N.7.54, πανδάκρυτος S.Ph.690, cf. E.Fr.916, ὦ δυστάνου, μᾶτερ, βιοτᾶς E.Hec.198, cf. Io 490, Epicur.Fr.[81].8, Orác. en Eun.VS 464, Nonn.Par.Eu.Io.5.29.