βιοτή, -ῆς, ἡ
• Alolema(s): dór. -ά B.5.53, A.Pers.854
I en rel. c. los medios econ.
1 poder nutritivo
τὰ ἀσθενέστατα σιτία ὀλιγοχρόνιον βιοτὴν ἔχειlos alimentos más ligeros tienen un poder nutritivo de menor duración Hp.Epid.6.5.14 (cf. II 1).
2 medios de vida, sustento
δίζεσθαι βιοτήνPhoc.9, cf. A.Fr.168.7, 246b, S.Ph.164, 1159,
ἀρκεῖ μετρία β. μοι σώφρονος τραπέζηςE.Fr.893, cf. Ar.V.1452,
εὑρήμασι πρὸς βιοτάνPhilox.Leuc.(b) 5.
3 modo de vida, vida
ῥηΐστη β. πέλει ἀνθρώποισινen el Elisio Od.4.565, B.l.c.,
βιοῦσιν οὐ τερπόμενοι βιοτῇde los avaros, Democr.B 200, de un lagarto, Ael.NA 2.23.
II indep. de los medios econ.
1 tiempo de la vida, vida
ἑκατονταέτηςPi.P.4.282, cf. Democr.B 297,
τέρμα βιοτῆςSEG 29.1003 (Roma III d.C.),
τὸ λειπόμενον βιοτᾶςAriphro 1.2, cf. Lyr.Adesp.119.15, Plot.3.3.4, Nonn.Par.Eu.Io.12.25.
2 vida identificada c. el suj. vida personal, vida humana
φυᾷ δ' ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντες ὁ μὲν τά, τὰ δ' ἄλλοιPi.N.7.54,
πανδάκρυτοςS.Ph.690, cf. E.Fr.916,
ὦ δυστάνου, μᾶτερ, βιοτᾶςE.Hec.198, cf. Io 490, Epicur.Fr.[81].8, Orác. en Eun.VS 464, Nonn.Par.Eu.Io.5.29.