< Βέρνον
Βεροεύς >
βερνώμεθα·
lacon.
κληρωσώμεθα
Hsch.
• Etimología:
Se admite gener. la rel. c. μέρος, μείρομαι qq.u. de un tema μερ-ν- y disim., aunque persisten algunas dudas.