I intr.

1 celebrar los ritos báquicos Σκύθαι ... τοῦ βακχεύειν πέρι Ἕλλησι ὀνειδίζουσι Hdt.4.79, βακχεύσεις δ' ἰών E.Ba.343, βακχευούσας σὺν τῷ μέλει τῷ βακχείῳ καὶ ἐνθέῳ Sud.
•en v. med. mismo sent. περιιέναι κατὰ τοὺς βακχευομένους τῷ Διονύσῳ Chrys.M.58.734
•participar en fiestas o danzas en honor de otros dioses οἱ τῶν ἀνδρῶν διαδεχόμενοι καὶ θελυδρίαι βακχεύειν ἐπὶ τῆς τελετῆς τῆς Ῥέας εἰώθασιν D.P.Au.1.23, Κύπριδι βακχεύειν AP 6.74 (Agath.).

2 ser presa del delirio báquico ἐνθουσιᾷ δὴ δῶμα, βακχεύει στέγη ante la aparición de Dioniso, A.Fr.58, ὃς ... βακχεύων ἐπέπνει ῥιπαῖς ἐχθίστων ἀνέμων S.Ant.136, τήν ποτε βακχεύουσαν ἐν εἴδεϊ θηλυτηράων AP 5.271 (Maced.)
•gener. ser presa de delirio, actuar fuera de sí, como en trance de la locura de Heracles βακχεύσας ... φρένας E.HF 1122, a causa del vino ποτοῦ τ' ἐγεύσατ' εὐθὺς εὔπτερον δέμας ἔσεισε κἀβάκχευσεν E.Io 1204, del amor αὕτη περὶ τὸν καλὸν ἐκεῖνον ἐβάκχευσε κρατῆρα τοῦ ἔρωτος Plu.2.505e, o de la mús., Phld.Mus.4.7.20, ref. al entusiasmo del orador πολλαχοῦ γὰρ ἐνθουσιᾶν ἑαυτοῖς δοκοῦντες οὐ βακχεύουσιν ἀλλὰ παίζουσιν Longin.3.2, al del filósofo περὶ τὰ πρῶτα ἐβάκχευε se embriagaba por los primeros principios Marin.Procl.22, cf. Philostr.VS 520, βακχεύει· μαίνεται Hsch., tb. en v. med.-pas. ἐν τοῖς πράγμασι νήφων καὶ μὴ μεθυσθεὶς μηδὲ βακχευθεὶς ὑπ' ἐζουσίας καὶ δυνάμεως Plu.2.337f, ὑφ' ἡδονῆς βακχεύεται Ach.Tat.2.2.4, ἐφοίτων ἐπὶ θύρας ... οἷα δήπου βεβακχευμέναι Ael.NA 10.48, οἱ κόρακες ... βοτάνην ὅταν φάγωσι ... βακχεύονται Ael.VH 2.40
•divertirse, ir de juerga οὐχ οἷος τε ὢν βακχεύειν καὶ μετ' ἀδείας τῆς ἡδονῆς ἀπολαύειν Aristid.Or.28.127, cf. D.C.79.18, Ach.Tat.6.5.1.

II tr.

1 iniciar en los misterios y ritos báquicos Σμυρναῖοι βακχεύοντες Χίους Aristid.Or.21.4, en v. pas. οὐ θέμις ἐντοῦθα κεῖσθαι ἰ (sic) μ τὸν βεβαχχευμένον Sokolowski l.c.
•fig. c. αἰθέρα, ἠέρα: αἰθέρα βακχεύων desencadenando una bacanal en el aire de las estrellas, Nonn.D.1.227, ἐτοξεύοντο δὲ λοξοὶ ἠέρα βακχεύοντες Nonn.D.1.249.

2 producir locura, delirio c. ac. de pers. αὗταί σε βακχεύουσι συγγενῆ φόνον; E.Or.411, οὔ τί που φόνος σ' ἐβάκχευσεν νεκρῶν E.HF 966, en v. pas. οἷον ἔργον τελέσας βεβάκχευται μανίαις E.Or.835, τῆς πόλεως ὑπὸ τινὸς δαίμονος βακχευθείσης Thdt.H.Rel.13.7.2
•de la filosofía entregar a los delirios místicos en v. pas. φιλοσοφίαν ἀπὸ Πυθαγόρου ... δεξάμενος εὖ μάλα βεβακχευμένην Plu.2.580c.