αὐτάδελφος, -ον
• Alolema(s): αὐτάδερφος Corinth 8(3).531.5 (crist.)
• Prosodia: [-ᾰ-]
• Morfología: [-ος, -η, -ον Sch.E.Hec.944D., Ph.153]
del propio hermano o hermana
αἷμαA.Th.718, Eu.89, Hld.7.5.4,
αὐτάδελφον Ἰσμήνης κάραcabeza hermana de Ismena, e.e., hermana Ismena S.Ant.1,
λιτὰς μητρόθεν αὐταδέλφουςPhilic.SHell.680.24
•en uso pred.
σὼ δ' αὐταδέλφω(son) tus dos hermanos E.Fr.495.18,
τὸν δ' ... Αἴθωνος αὐτάδελφονLyc.432,
κοιμητήριον δι(α)φέρον Ἰωάνου καὶ Ἀγαθοκλῆ αὐταδέρφοιςCorinth l.c.,
οὗτοι πάντες ὁμόσποροι καὶ αὐτάδελφοι ὑμῖν τε καὶ ἀλλήλοιςThem.Or.6.77a
•subst. ὁ αὐτάδελφος el propio hermano S.Ant.503, 696
•ἡ αὐταδέλφη la propia hermana Sch.E.Ph.l.c.