αἱμύλιος, -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
1 encantador, seductor de las palabras
μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λόγοισιOd.1.56,
αἱμυλίοισι λόγοισιA.R.3.1141,
μύθοισι ... αἱμυλίοισιA.R.1.792
•subst.
αἱμυλίοισινA.R.3.51,
τὸ τε ἐπὶ τῇ γλώσσῃ καὶ τοῖς χείλεσιν αἱ.Eun.VS 465.
2 astuto, hábil, lisonjero
αἱμυλίοισι λόγοισινh.Merc.317,
ἐξαπατήσας αἱ. λόγοισινHes.Th.890,
ψεύδεά θ' αἱμυλίους τε λόγουςHes.Op.78, cf. Thgn.704.