αἱμάσσω
• Alolema(s): át. -ττω
• Morfología: [pas. aor. ᾑμάχθην E.El.574, αἱμάχθην S.Ai.909; med.-pas. perf. part. ᾑμαγμένος ICr.1.17.17.6 (Lebena I a.C.), D.C.64.6.2, αἱμαγμένος Amph.Or.6.325]


I tr.

1 ensangrentar, manchar de sangre πεδίον Pi.I.8.50, ἑστίας θεῶν A.Th.275, πέδον A.A.1589, κρᾶτ' ἐμὸν ... πέτρᾳ ... αἱ. πεσών S.Ph.1002, τὰς ᾠδάς E.Io 168 (cód.), βωμόν Theoc.Ep.1, cf. E.IT 226, Philostr.VA 1.1, D.C.Epit.8.1.3, λίθους D.H.2.74, Παλλάδος αἱμάξω κεφαλὴν ... πέτρῳ ἢ δορί Nonn.D.27.65, μὴ ... αἰσχυνθῇς ... οἰκέτῃ πονηρῷ πλευρὰν αἱμάξαι no te avergüences de molerle el lomo hasta hacerle sangre al criado malo LXX Si.42.5
herir (haciendo sangre) ὀμμάτων ... κόρας E.Hec.1171, Ph.62, cf. 1289, 1298.

2 medic., abs. sacar sangre, sangrar Aret.CA 1.4.12.

II en v. med. y med.-pas.

1 mancharse de sangre, ensangrentarse νᾶσος αἱμαχθεῖσα A.Pers.595, ὅταν δὲ αἱμαχθῇ τὸ ἄκρον, ἀφελέσθω Hp.Mul.1.91, cf. Mul.2.114, σάρκας ἐνπύου[ς καὶ] ᾑμαγμένας ... ἀ[πο]βάλλειν ICr.l.c., ξίφος ᾑμαγμένον D.C.64.6.2, με αἱμαγμένον θεασάμενος Amph.l.c.
ensangrentarse, convertirse en sangre, teñirse de rojo sangre ὁ δὲ ποταμὸς ἑκάστου ἔτεος αἱμάσσεται ... καὶ φοινίσσει τὸ πολλὸν τοῦ πελάγεος Luc.Syr.D.8
fig. de la púrpura τὰ χείλη τοῦ κυνὸς ᾑμαγμένα enrojecidos (como) de sangre los hocicos del perro Ach.Tat.2.11.6
act. intr. τοῖς ... οὐχ ᾕμασσε λογχωτὸν βέλος E.Ba.761, cf. Opp.H.2.618.

2 herirse, ensangrentarse αὐτόχειρ αἱμάσσεται S.Ant.1175, c. ac. int. οὐλὴν ... ἣν ᾑμάχθη la herida que se causó E.El.574, ᾑμάξαντο βραχίονας AP 7.10.

3 sangrar, desangrarse ἀνοιγήτω ἡ φύσις καὶ ἡ μήτρα τῆς δεῖνα, καὶ αἱμασσέσθω νυκτὸς καὶ ἡμέρας que se abra el sexo y la matriz de fulana y se desangre noche y día, PMag.62.103, τὰ σκόρδα ἢ κρόμμυα ... τεμνόμενα οὐκ αἱμάσσεται Ps.Caes.101.14.

III intr.

1 ser de color sangre Nic.Al.480.

2 sangrar ἡ θεότης Gr.Nyss.Apoll.167.18.