1 imprevisto, inesperado, súbito, repentino †αἰφνίδιος† μόρος A.Pr.680, ἀέρος αἰφνιδίη ταραχὴ φυλακτέη Hp.Praec.14, cf. Ar.Th.127, φόβος Arist.EN 1117^a18, un mandato, Call.Del.238, τὰς ἐφόδους incursiones imprevistas Plb.2.35.6, ἔκπληξις D.C.43.33.2, ἐπεκδρομή D.C.Epit.9.11.9, συμφορά IPE 1².34.20 (Olbia II/I a.C.), cf. LXX 3Ma.3.24, Corn.ND 27, Ps.Ptol.Centil.100, θάνατος ICr.2.3.44.9 (Aptera III d.C.), como pred. ἀφικνοῦνται αἰφνίδιοι τοῖς Χίοις Th.8.14, cf. 8.28
•neutr. como adv. αἰφνίδιον θορυβεῦντι Theoc.21.5, τῆς πλήμης αἰφνίδιον ἀπελθούσης Peripl.M.Rubri 46, cf. 45, Plu.Num.15, D.C.Epit.7.1.8, S.E.M.6.8, IG 12(7).51.6 (Arcesione III d.C.), Pall.H.Laus.18.22, Aesop.170.2, 178.8
•como subst. τὸ αἰφνίδιον lo inesperado, lo repentino, la sorpresa δουλοῖ γὰρ φρόνημα τὸ αἰφνίδιον lo repentino esclaviza el entendimiento Th.2.61, cf. D.C.38.32.4, c. gen. subjet. τὸ τῆς παρουσίας αἰ. Plb.5.6.3.

2 adv. -ίως inesperadamente, de repente θνῄσκειν Th.2.53, ἐμβάλλειν Plb.4.6.11, αἰ. στυγε[ρὸν τέρ]μα λαχὼν βιότου ICr.2.21.2 (II a.C.), ἐπιβάλλειν IPE 1².352.7 (Quersoneso Táurico II a.C.), cf. LXX 2Ma.14.22, IG 12(7).397.4 (Amorgos, imper.), PFay.123.21 (II d.C.), D.C.Epit.8.12.3, Vit.Aesop.G 98, Gp.16.1.10.