αἰτίζω
• Morfología: [act. impf. iter. 3a sg. αἰτίζεσκεν Nonn.Par.Eu.Io.9.8]


1 pedir, reclamar ὁππότ' ἀνὴρ τοιοῦτος ... αἰτίζῃ Od.4.651, ἄγει κειμέλια ... αἰτίζων ἀνὰ δῆμον Od.19.273, c. ac. φέρευ, τέκος, ὅσσ' ἐθελημὸς αἰτίζεις Call.Dian.32, cf. Nonn.D.2.545.

2 mendigar αἰτίζων ἀκόλους mendigando mendrugos, Od.17.222, cf. Call.Cer.115, σῖτον ... κατὰ δῆμον Od.17.558, ἄρτον Ar.Pax 120, μή τι αἰτισθῶσιν ὑπ' αὐτῶν Herm.Sim.9.20.2
c. ac. de pers. pedir a, mendigar de ἀνέρας Od.17.502, αἰ. μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας Od.17.351
abs. pedir, mendigar αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρα Od.17.228, οὐ κατὰ κόσμον αἰτίζεις Od.20.182, cf. 19.273, ἔμπαλιν αἰτίζων AP 10.66 (Agath.), πάρος αἰτίζεσκεν Nonn.l.c.