< αἰτιολογέω
αἰτιολογητέον >
αἰτιολόγημα
,
-ματος, τό
cosa justificable
μήτε ὑπὸ αἰτίαν ἀνάγαγε τὰ μὴ αἰτιολογήματα
Basil.M.31.597B.