αἰσχυντικός, -ή, -όν


1 que da vergüenza αἰσχυντικόν ἐστι καί, εἰ μὴ μετέχει τις τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ πάντες μετέχουσι Anon.in Rh.104.33, cf. 105.2, 13, τὰ αἰσχυντικὰ μόρια las partes pudendas, Et.Gud.355.32S.
•subst. τὸ αἰ. τοῦ γυναίου Sch.E.Hipp.345.

2 prob. que tiene vergüenza, tímido, Cat.Cod.Astr.11(2).138.22.