αἰπεινός, -ή, -όν
• Morfología: [fem. gen. plu. αἰπεινάων Opp.C.1.482]


1 alto, elevado κάρηνα Il.2.869, 20.58, Od.6.123, αἰθήρ B.9.34, ἄκρια A.R.1.520
de una isla escarpada Κερωσσός A.R.4.573
fig. σοφία Pi.O.9.108.

2 situado en un alto, construido en el monte de ciudades Ἴλιον Il.9.419, cf. 13.773, Καλυδών Il.13.217, 14.116, Κνίδος h.Ap.43, cf. h.Hom.34.2, A.Fr.284, S.Tr.858, Ἐρύκα Theoc.15.101, Ἐπίδαυρος IPr.268c.4 (II a.C.)
por hipálage de Delfos αἰπεινὰ ... μαντεῖα E.Io 739, σταθμοί Pi.P.4.76.

3 fig. imprudente λόγοι Pi.N.5.32.