< Αἰναρέτη
αἰνάρετος· >
αἰνᾰρέτης
,
-ου, ὁ
• Morfología:
[voc. sg. αἰναρέτη
Il
.16.31]
terriblemente valeroso
de Aquiles
Il
.16.31, cf. Sch.Er.
ad loc
.,
Πέρσαι
Vit.Pi
.9.12.