αἰνιγματικός, -ή, -όν
1 enigmático, ille clarum esse somnium dixit, et nihil aenigmaticum Cassiod.Hist.ML.69.1125.
2 adv. -ῶς de manera enigmática u oscura
αἰ. θέλει φράσαι τὸν ἔρωταSch.E.Hipp.337.
αἰ. θέλει φράσαι τὸν ἔρωταSch.E.Hipp.337.