αἰνιγματικός, -ή, -όν


1 enigmático, ille clarum esse somnium dixit, et nihil aenigmaticum Cassiod.Hist.ML.69.1125.

2 adv. -ῶς de manera enigmática u oscura αἰ. θέλει φράσαι τὸν ἔρωτα Sch.E.Hipp.337.