αἰδέσῐμος, -ον
• Alolema(s): αἰδέσσιμος Orph.A.1338


I 1que inspira respeto, digno de respeto, venerable Sm.Is.9.15(14), τοῖς αἰδεσιμωτάτοις τῶν βασιλέων Aristid.Or.2.99, αἰδεσιμώτερος ... οὐδὲ φοβερώτερος Hierocl.in CA 13, κούρη αἰ. Eudoc.Cypr.1.54
neutro subst. τὸ μετ' εὐνοίας αἰδέσιμον el respeto bondadoso Luc.Scyth.10, τοῦ προσώπου τὸ αἰ. el aspecto respetable del rostro Luc.Nigr.26
c. dat. τῷ πατρί de Atenea para con Zeus, Aristid.Or.37.6, τὸ ἱερὸν πᾶσιν Paus.3.5.6, αἰδεσιμώτατον δὲ αὐτοῖς ἐκείνοις M.Ant.1.2
en pap. e inscr. tard., en fórmulas de trat. respetable, reverendo ὁ αἰ. πολιτευόμενος τῆς λαμπρᾶς καὶ λαμπροτάτης Ὀξυρυγχιτῶν πόλεως PMed.1.64.2, cf. 45.3 (ambos V d.C.), ὁ αἰ. Ἀθανάσιος PMich.612.5 (VI d.C.), τῷ αἰδεσίμῳ Κύρῳ ἐπιμελητῇ τοῦ δημοσίου λογιστηρίου POxy.125.3 (VI d.C.) en BL 1.316, cf. POxy.149.1, 126.5, 29, 136.17, 2780.12, PLugd.Bat.17.17.2 (todos VI d.C.).

2 púdico, pudoroso κρύπτοντε γάμων αἰδέσσιμον ἔργον Orph.A.1338.

II adv. -ως de manera respetuosa o deferente Ael.NA 2.25, cf. Stud.Pal.20.129.9 (V d.C.).