Δορκεύς, -έως, ὁ
• Alolema(s): Δορυκλεύς Apollod.3.10.5


Dorceo, Doricleo

1 mit., hijo de Hipocoonte, que tenía un heroon en Esparta, Apollod.l.c., Paus.3.15.1, 2.

2 n. de un perro de Acteón, Ou.Met.3.210, Hyg.Fab.181.
• DMic.: do-qe-u (?).