Διάλις, -ιος, ὁ
• Alolema(s): Διάλιος, -ου D.C.44.6.4, 59.28.5
Dialis n. de sacerdote de Júpiter
τῷ ἱερεῖ τοῦ Διός, ὃν Φλάμινα Διᾶλιν καλοῦσινPlu.2.289e,
ὥσπερ τινὰ ΔιάλιονD.C.44.6.4, cf. 59.28.5.
τῷ ἱερεῖ τοῦ Διός, ὃν Φλάμινα Διᾶλιν καλοῦσινPlu.2.289e,
ὥσπερ τινὰ ΔιάλιονD.C.44.6.4, cf. 59.28.5.