< διόμενος
Διομήδεια >
Διομεύς
,
-έως, ὁ
1
Diomeo
epít. de Zeus, Eust.444.20.
2
plu.
Diomeos
demo ático de la tribu egeide, tb. llamado Diomeas
, Hegesand.3, Ath.614d, Hsch., Sch.Ar.
Ach
.603, cf. Διόμεια
2
.